Istota opinii innych

Wracając ze szkoły, idąc na trening, jedząc obiad w restauracji.. Podczas większości czynności spoglądamy się na otaczające nas osoby i staramy się zachowywać jak wszyscy, żeby się nie wyróżniać, bo nie chcemy być wytykani palcami. Pytanie tylko dlaczego?

Osobiście tego nie rozumiem. Większość woli podążać za stadem, bo nie chce być na ustach innych. Ludzie zawsze znajdą pretekst, aby poplotkować o kimś. Najwidoczniej życie tych jednostek jest zbyt nudne, aby mogli żyć jedynie swoim dniem. Przejmujemy się tym, co myślą o nas inni, a większość z nich nie wie nawet, co myślą o sobie samych.

Kilka dni temu wracałem z siostrą i siostrzeńcem autobusem. 3 letnie dziecko, jak większość dzieci jest ciekawych świata i co chwilę zadawało najróżniejsze pytania. W dodatku ciężko, aby pełen energii szkrab usiedział na 1 miejscu przez około pół godziny, więc razem z siostrą postanowiliśmy, iż zaczniemy się z nim bawić. Młody się śmiał, a jest zbyt mały, żeby zrozumieć, że w autobusie należałoby mówić odrobinę ciszej – nie każdy chce tego słuchać. Jednak nikomu to nie przeszkadzało, Pani siedząca obok się uśmiechała, bo widziała radość dziecka i to, że nie wrzeszczy, nie płacze ani nie robi nic niestosownego, co mogłoby zniesmaczyć innych podróżników.

Otóż nie. Pewna starsza Pani uznała, że wystarczy, odwróciła się i zirytowana powiedziała podniesionym tonem, żeby uspokoić dziecko. Domyślam się, że sama owych nie posiada, więc serdecznie jej współczuję. Moja siostra się uśmiechnęła i grzecznie odpowiedziała, że jeżeli przeszkadza jej zabawa dziecka to może przejść na drugi koniec autobusu lub wysiąść na najbliższym przystanku i poczekać na kolejny. Robiąc głupią minę, odwróciła się do kierunku w którym siedziała i zaczęła na złość głośno gadać do swojej przyjaciółki, która siedziała razem z nią, że dziecko niewychowane, a matka pyskata.

Cóż. Reszta osób po tym wydarzeniu krzywo spojrzało na tą Panią – nie na nas. Jednak byłem świadkiem, gdy wiele matek przepraszało i wyciszało swoje dziecko w podobnych sytuacji. Nie wspominając o wielu przypadkach, gdy kilkumiesięczne niemowlę zaczęło płakać. Takie dziecko nie powie co się dzieje, czy coś boli itd. Wiele osób tego nie rozumie. W takim wypadku nie należy zwracać uwagi na te osoby. 

Tak samo jak na osoby, które nie mają swojej ukochanej osoby i dziwnie spoglądają na pary, które najzwyczajniej w świecie się przytulają na mroźnym powietrzu. Inna sytuacja, gdy para wymienia się śliną – osobiście bym tego oszczędził przechodniom, ale jeżeli ktoś uważa inaczej –  trudno. Jak denerwuje Cię wyżej wymieniona sytuacja, wystarczy odwrócić wzrok, zamiast wykrzykiwać ironicznie różne hasła do swojej psiapsiółki.

Ktoś Ci powiedział, że jesteś brzydki/a, gruby/a czy tym podobne? Najważniejsze, żebyś podobał/a się sobie. W końcu znajdzie się osoba, której spodoba się Twój wygląd zewnętrzny i wnętrze (nie, nie chodzi o sprzedaż nerek). Wstydzisz się zacząć chodzić na siłownię, bo nie masz siły i boisz się, że będą się z Ciebie śmiać? Oni też kiedyś zaczynali. Jeżeli będą się z Ciebie śmiać, to znaczy, że może i mają mięśnie, ale nie mają mózgu. A raczej nie potrafią go użyć – w przeciwieństwie do swoich mięśni, które za 20-30 lat nie będą mu prawie do niczego przydatne.

NIE DAJ SIĘ STŁAMSIĆ TYLKO DLATEGO, ŻE MAŁO WAŻNA OSOBA W TWOIM ŻYCIU POWIEDZIAŁA COŚ NIE TAK O TOBIE.

 „Śmiejecie się ze mnie, bo jestem inny. Ja się śmieje z was, bo wszyscy jesteście tacy sami.” – Jonathan Davis.